بستن

به نام مادران داغدار سرزمینم، افغانستان!

من یک مادرم و از چشم یک مادر به این فاجعه می نگرم و از زبان یک مادر سخن می گویم. من از زبان آن مادری حرف می زنم که طبق عادتِ هر روزه اش چشم به در دارد و انتظار آمدن دخترش را می کشد. دختری که دیگر باز نمی گردد. دختری که به جرم هزاره بودن، به جرم چشمان بادامی به جرم دانایی و به جرم آرزوهای بزرگ سلاخی شد.

عکس از تظاهرات عیله نسل کشی هزاره ها در افغانستان. دبلین ایرلند

به نام مادران داغدار سرزمینم، افغانستان!

نگارنده؛ بانو مرضیه فولادی


به نام نسل من، نسل هزاره، نسلی که سالهاست برای نابودی اش تلاش می کنند. نسلی که خار چشم بدخواهان است.
من یک مادرم و از چشم یک مادر به این فاجعه می نگرم و از زبان یک مادر سخن می گویم. من از زبان آن مادری حرف می زنم که طبق عادتِ هر روزه اش چشم به در دارد و انتظار آمدن دخترش را می کشد. دختری که دیگر باز نمی گردد. دختری که به جرم هزاره بودن، به جرم چشمان بادامی به جرم دانایی و به جرم آرزوهای بزرگ سلاخی شد. من از زبان مادر تبسم سخن می گویم مادری که نگاه دخترش دل هر بیننده ای را به آتش می کشد. دختری که در یک سفر بی بازگشت در مسیر راه سر از بدنش جدا شد. از زبان آن زنی سخن می گویم که در زایشگاه در مقابل چشمانش شکمش را دریدند و کودکش را به گلوله بستند. ما هزاره های افغانستان سال هاست که با این درد آشنا هستیم و آن را به تنهایی به دوش می کشیم. اما امروز رو به جهانیان فریاد می زنیم و خون عزیزان تکه تکه شده مان را به نشانی آورده ایم . ای جهانیان بشنوید و آگاه باشید که ما هزاره ها سالیان سال با افکار فاشیستی در افغانستان مبارزه کرده و مبارزه می کنیم. از دوره عبدالرحمن خان غدار که شصت فیصد مردم هزاره را قتل و غارت کرد و سرزمین هایش را تصاحب نمود تا به امروز که این روند نسل کشی تبدیل به یک تفکر سیاسی ثابت در افغانستان شده است و هر رژیمی با هر نامی چه جمهوری اسلامی، چه امارت اسلامی و چه مجاهدین خلق که بر این سرزمین حاکم شد پروسه نسل کشی هزاره ها همچنان پا برجا باقی ماند.
در جنگ جهانی دوم زمانی که یهودیان گرفتار نسل کشی شدند یک دشمن آشکار داشتند هیتلر و نظام نازی ها!
اما با تاسف که در افغانستان حکومت ها خود در نسل کشی هزاره ها دست دارند، به آن اعتراف نمی کنند و جریان نسل کشی را انکار می کنند. ما امروز رو به جهانیان ایستاده ایم و از واقعیتی پرده بر میداریم که در افغانستان به شدتِ هر چه تمام در جریان است، نسل کشی هزاره ها!
حال آنکه این صدای دادخواهی در اقصی نقاط جهان بلند شده است، سازمان ملل متحد، حقوق بشر، جامعه جهانی و دیگر نهاد های دخیل باید کمیته ای را جهت تحقیق و بررسی و مستند سازی این نسل کشی ترتیب دهند و همچنین این نسل کشی را به رسمیت شناخته و فشار جدی بر طالبان و تروریستانِ خون آشام وارد آورد تا دست از قتل و کشتار مردم بی گناه هزاره بردارند.
همچنین از دولت جمهوری ایرلند، عاجزانه خواهش میکنیم که فرصتی برای هزاره های در معرض خطر که هنوز در افغانستان بند مانده اند، ایجاد نماید و در صورت تصمیم نهایی اسکان هزاره ها را در اولویت قرار دهد!
نسل‌کشی هزاره ها را به رسمیت بشناسید!
نسل کشی هزاره ها را متوقف کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

0 دیدگاه
scroll to top