زنگ خطر برای بامیان ( یکاولنگ )

زنگ خطر برای بامیان ( یکاولنگ )
سیما نوری

‏در ارتباطاتی که در اخیر با برخی باشندگان مناطق مرکزی حاصل شد متوجه شدیم که
‏غارت منابع طبیعی ، من جمله استخراج بی رویه و غیر قانونی معادن در بخش نواحی مرکزی مخصوصا یکاولنگ بامیان بخش از عمده اهداف طالبان در طی این یکسال اخیر بوده است . برای افشای این موضوع برای اذهان عمومی سعی میکنم به جزییات بیشتر و معرفی چند معدن در این ساحه بپردازم

‏یکاولنگ در ولایت بامیان افغانستان دارای منابع طبیعی و معدنی متنوعی است. برخی از مهم‌ترین معادن این منطقه عبارت‌اند از:

‏آهن: در برخی مناطق یکاولنگ، ذخایر معدنی آهن نیز وجود دارد که پتانسیل استخراج و بهره‌برداری دارند.
‏مرمر: سنگ مرمر از دیگر منابع معدنی مهم یکاولنگ است. این سنگ‌ها برای استفاده در صنایع ساختمانی و تزئینی بسیار مورد توجه قرار می‌گیرند.

‏مس و طلا: تحقیقات نشان داده‌اند که در برخی از نقاط یکاولنگ، ذخایری از مس و طلا نیز وجود دارد، اگرچه میزان و قابلیت استخراج آنها ممکن است محدودتر باشد.
‏ . ارگونیت: یک ماده معدنی که به‌ویژه در صنایع شیمیایی و دارویی کاربرد دارد.
‏. رخام: نوعی سنگ آهکی که در ساختمان‌سازی و صنایع مرتبط با سنگ‌های تزئینی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

‏که این معادن نشان‌دهنده ظرفیت بالقوه اقتصادی یکاولنگ هستند که با مدیریت صحیح و سرمایه‌گذاری مناسب می‌توانند به توسعه منطقه و بهبود وضعیت اقتصادی مردم محلی کمک کنند.

‏به دستور و نظارت طالبان مدت یکسال است که ظواهر مدنی و سنگهای معدن از ساحه گنده کوتل در ۳۶ کیلومتری از مرکز یکاولنگ بارگیری میشود و به بازار یکاولنگ منتقل میشود روزانه حداقل ۵۰ کامیون این انتقالها طبیعی است که هر کدام فی تن ۴۰۰ ( افغانی ) به هر موتروان در منطقه پرداخت میشود و انتقال مجدد آن در مرحله ی دوم از مرکز یکاولنگ به سمت هرات هرکدام فی تن ۲۳۰۰ ( افغانی) به هر موتروان پرداخت میشود . استخراج بی رویه معادن افغانستان مخصوصا ساحات مرکزی مانند بامیان ، که عواید آن نه تنها به مردم نمیرسد بلکه جیب طالبان را پر میکند این روزها تبدیل به یک معضل شده.

‏از طرفی استخراج بی‌رویه معادن در افغانستان، به ویژه در مناطق مرکزی مانند بامیان تأثیرات مخربی بر اقتصاد، محیط‌زیست و جامعه محلی دارد. نظارت و کنترل طالبان بصورت گروه تروریستی بر این فرآیند باعث می‌شود که این وضعیت به یک معضل بزرگ تبدیل شود. نکات کلیدی منفی این روند عبارت‌اند از:

‏- تأمین مالی تروریسم: پول حاصل از غارت معادن توسط طالبان برای تأمین مالی عملیات‌های تروریستی و تقویت این گروه استفاده می‌شود.
‏
‏- عدم بهره‌مندی مردم محلی: مردم محلی از عواید این معادن هیچ بهره‌ای نمی‌برند و این منابع طبیعی که می‌تواند به توسعه اقتصادی منطقه کمک کند، به جای آن به جیب طالبان می‌رود.

‏- زنگ خطر برای مردم افغانستان: این وضعیت یک زنگ خطر جدی برای مردم افغانستان، به ویژه در مناطق مرکزی است، زیرا نه تنها منابع طبیعی به هدر می‌رود، بلکه امنیت و ثبات منطقه نیز به خطر می‌افتد.

‏- استخراج غیرقانونی و بی‌رویه: استخراج بی‌رویه و غیرمسئولانه معادن باعث تخریب محیط‌زیست، از بین رفتن منابع طبیعی و کاهش فرصت‌های شغلی قانونی می‌شود.

‏- تخریب محیط‌زیست: فعالیت‌های معدنی غیرقانونی باعث آسیب جدی به محیط‌زیست محلی می‌شود، از جمله تخریب زمین‌های کشاورزی، آلودگی آب‌ها و هوا، و کاهش تنوع زیستی.

‏- اقتصاد غیرقانونی و فساد: عواید حاصل از این معادن وارد شبکه‌های مالی غیرقانونی و فساد می‌شود، که می‌تواند باعث افزایش ناامنی و بی‌ثباتی در منطقه شود.

‏- نابرابری اجتماعی و اقتصادی: عدم دسترسی مردم محلی به عواید معادن باعث افزایش نابرابری اجتماعی و اقتصادی می‌شود و می‌تواند نارضایتی و ناامنی را افزایش دهد.

‏راه‌حل‌های ممکن شامل تقویت نهادهای دولتی و محلی برای نظارت بر فعالیت‌های معدنی، ایجاد چارچوب‌های قانونی و مقرراتی برای استخراج معادن، و تلاش‌های بین‌المللی برای کاهش تأثیرات منفی اقتصادی و اجتماعی این فعالیت‌ها است. همکاری جامعه بین‌المللی در زمینه ایجاد فشارهای سیاسی و اقتصادی بر گروه‌های مسلح و کمک به ایجاد نهادهای قوی‌تر و پاسخگو نیز می‌تواند موثر باشد.